Pierwszy raz, od tylu miesięcy zatęskniłam. Nie wiedziałam, że taki czas nastąpi, a jednak. Najlepsze jest to, że wszystko przez zdjęcie dwóch osób, które nijak mnie nie dotyczą, ale jedna z nich tak strasznie mi GO przypomina.. Musiałam się dzisiaj wypłakać. Dlaczego właśnie dzisiaj musiałam sobie uświadomić, że straciłam szansę na przeżycie czegoś wspaniałego? Dlaczego dzisiaj musiałam sobie uświadomić, że stało się to na moje własne życzenie? Jestem taka nienormalna.. Żałosna. Przez swoje gry, kłamstwa, fałszywość i Bóg wie co jeszcze straciłam przyjaciela, zyskałam wroga [?]. Nienawidzę naszych `normalnych` kontaktów, które są tak nienormalne, że aż głowa boli. Nie chcę już tak, marzę o tym, żeby o wszystkim powiedzieć, wiem, że nigdy tego nie zrobię, wiem to, ale tak strasznie chciałabym się do NIEGO przytulić.

Weź mnie za rękę, w nieznane prowadź, nie daj mi upaść, bądź przy mnie, trwaj!